Wystawa pt. „Kaszubskie drogi do Niepodległej. Casus rodu Torlińskich”

Ekspozycja przedstawia zawiłe losy rodziny Torlińskich na tle przemian społecznych i politycznych w XIX i XX wieku na terenie Kaszub i ziem polskich. Historia rozpoczyna się od urodzonego w Giemlicach na Żuławach Teodora Torlińskiego, który w 1859 r. w swarzewskim kościele ożenił się z wdową Emilią Bolda. Małżonkowie zamieszkali w liczącym ponad 70 ha gospodarstwie rolnym Emilii. Syn małżonków Leon w 1920 r. należał do Komitetu Obywatelskiego organizującego przywitanie gen. Józefa Hallera w Wielkiej Wsi, które nastąpiło dzień po uroczystych Zaślubinach Polski z Bałtykiem w sąsiednim Pucku. W kolejnych latach Haller utrzymywał przyjacielskie relacje z rodziną u której również przez jakiś czas mieszkał spędzając urlop na polskim morzem. Na działce należącej do rodziny zbudowano rezydencję generała zwaną dziś Hallerówką.

W okresie międzywojennym Torlińscy otworzyli pensjonat „Bałtyk”, w którym przyjmowali letników. Małgorzata i Leon Torlińscy byli również fundatorami dzwonu dla swarzewskiej świątyni. Po wybuchu II wojny światowej dzwon został zdemontowany i wywieziony przez Niemców. W obawie przed okupantami Torlińscy ukryli też w swoim gospodarstwie figurę Matki Boskiej Swarzewskiej.

Przedstawiciele rodu zapisali się jako obrońcy Półwyspu Helskiego, Kępy Oksywskiej, Lwowa. Byli więźniami obozów jenieckich i ofiarami obozów koncentracyjnych, działali w konspiracji niepodległościowej.

Po wojnie wspomniany Leon przywrócił do życia koło Ligi Morskiej i Kolonialnej w Wielkiej Wsi. Zaangażował się w prace Rady Parafialnej w Swarzewie. Jego syn Władysław w 1956 r. był inicjatorem powstania puckiego oddziału Zrzeszenia Kaszubskiego.

Historia rodu Torlińskich jest przykładem niezłomnej patriotycznej postawy, która nie pozwalała stać z boku i biernie przypatrywać się często tragicznemu dla regionu i kraju biegowi wydarzeń. Członkowie rodziny są zgodni, że to wartości wyniesione z domu są tego przyczyną: W wychowaniu dzieci społeczna nauka Kościoła i Szkoły były założeniem fundamentalnym rodziców. Żelazna dyscyplina obowiązywała od rannych do wieczornych pacierzy, także w czasie wspólnych modlitw przed każdym posiłkiem.

Wśród najciekawszych prezentowanych na wystawie artefaktów należą oryginalne listy nadsyłane do Leona Torlińskiego autorstwa gen. Józefa Hallera. Korespondencja i wspomnienia z obozów jenieckich i obozu zagłady w Auschwitz.

Dla dobra wystawy, naszemu Muzeum użyczono również sprzęty domowe z okresu dwudziestolecia międzywojennego, dzięki czemu możliwa była rekonstrukcja pomieszczenia salonu domu w Wielkiej Wsi, w którym na co dzień mieszkali Torlińscy.

Wystawa czynna od 11.02.2020r. do 31.12.2020r.